Ik mocht van LS Amsterdam dit ebook lezen voor verschijnen. Ben je benieuwd wat ik er van vind? Lees dan gauw verder.
Synopsis:
In Ook dat nog van thrillerauteur Anya Niewierra en haar dochter Merel Godelieve verandert in één jaar alles voor drie generaties vrouwen.
In deze vrolijke dagboekroman over een gescheiden moeder in haar ‘tweede leven’, een millennial in een identiteitscrisis en een hippieoma in een bejaardenoord, leven we mee in het jaar waarin alles verandert. Na haar scheiding moet de vijftiger Roos het doen met een saaie baan en een flatje. Roos is boos en schrijft haar frustraties van zich af. Wanneer dochter Maddy na een verbroken relatie bij Roos intrekt, lopen de spanningen hoog op en grijpt ook Maddy naar de pen. Ondertussen belandt Oma Loes, een voormalige dolle mina, na een gebroken heup in een zorgcomplex tussen de 'wandelende graftakken'. Haar activistische hart bloeit op en ze trekt weer ten strijde. Nu tegen de stereotypering van ouderen.
Ook dat nog is een dagboekroman. Je leest de dagboeken vanuit Maddy en Roos (het laatste hoofdstuk vanuit Loes.) Roos is gescheiden en woont in een flatje. Ze schrijft haar emoties en alles van haar af. Als Maddy (haar dochter) bij haar komt wonen nadat haar relatie over is besluit ook Maddy in een dagboek te beginnen en ze blijkt dat erg leuk te vinden. Soms lopen de gemoederen hoog op tussen Maddy en Roos maar het komt altijd weer goed.
Het gaat voornamelijk over 3 personages. Loes, Roos en Maddy (moeder, dochter, kleindochter). Alle 3 leer je goed kennen ook al lees je alleen uit het dagboek perspectief van Roos en Maddy. De vriendinnen van Roos en Maddy komen ook regelmatig aanbod en de zus van Roos ook. Deze leer je iets minder goed kennen maar dat is ook prima omdat het bij-personages zijn.
De personages vond ik wel iets vlak blijven, ze hadden niet veel diepgang en ik kreeg niet echt een band met ze dat ik meeleefde.
Het plot vond ik erg origineel, vanuit een dagboek. Dit was in het begin wel eventjes wennen. Sommige stukjes liepen wel mooi over in elkaar. Dat er iets gebeurde met Maddy maar dat je het dan las in het dagboek van Roos. Het verhaal heeft mij helaas niet zo gepakt. Ik kon moeilijk mijn gedachten bij het verhaal houden en er zaten niet echt momenten in dat je het niet weg kon leggen. Dit vind ik wel erg jammer en hierdoor ook lastig om er iets over te schrijven omdat het verhaal het niet was voor mij maar andere kunnen het wel juist heel fijn vinden.
De schrijfstijl was wel echt heel positief. Het is luchtig geschreven in een grappige stijl. Ook komen er leuke quotes voorbij. Het bevat korte fragmenten waardoor het snel leest.
Omdat het door 2 Nederlandse auteurs is geschreven komen er actuele Nederlandse onderwerpen in voor. Bijvoorbeeld het begin in de Corona crisis (2020).
Het boek is verdeeld in meerdere delen en elk deel begint met een quote van Loes, Roos en Maddy.
Deel 4 eindigt in een twist en deel 5 gaat verder met de boekpresentatie van Oma Loes en in deze presentatie kom je te weten hoe het nu verder gaat met Roos en Maddy.
Het zijn 3 generaties ambitieuze en sterke vrouwen.
Ook al beviel het verhaal mij niet heel erg, het is wel een heel origineel plot met 3 prachtige personages.
Bedankt LS Amsterdam voor dat ik deze mocht lezen voor uitkomst.
