De kleine bakkerij serie heb ik met veel plezier gelezen en toen deze maand deel 4 uitkwam kon ik niet wachten om te beginnen met deze. Inmiddels heb ik het boek uit. Kijken jullie mee naar mijn recensie?
Omslag tekst:
In Een nieuwe zomer in de kleine bakkerij van Jenny Colgan arriveert Marissa Rossi op het prachtige eiland Mount Polbearne, maar ze merkt van de mooie omgeving nauwelijks iets op. Sinds de dood van haar geliefde grootvader is ze zichzelf niet meer en heeft ze een angststoornis ontwikkeld. Zelfs het koken van heerlijke Italiaanse gerechten, anders haar passie, is haar nu te veel. Marissa verschuilt zich in haar vakantiehuis, totdat ze van haar therapeut haar horizon moet gaan verbreden. Die plannen worden echter behoorlijk bemoeilijkt door Marissa’s nieuwe buurman, een aantrekkelijke, maar luidruchtige Russische pianoleraar. Ze wordt gek van zijn gecomponeer dat tot diep in de nacht doorgaat. Toch lukt het Marissa om vrienden te maken. Zoals bijvoorbeeld Polly, die voor haar bakkerij aan het strand dringend nieuwe plannen moet maken. De zaak heeft behoefte aan sprankelende ideeën, aan meer sjeu, meer... dolce vita?
In dit 4e deel lees je het meeste over Marisa en maak je kennis met haar. Na het verlies van haar opa is ze heel verdrietig en durft niet veel meer en is ze aan huis gekluisterd. Ze heeft agorafobie. Nadat haar huisgenoot haar zo goed als verplicht om in Mount Polbearne te gaan wonen vind ze dit heel spannend maar ze doet het. In haar nieuwe huis ontmoet ze Polly en Huckle en hun tweeling en haar buurman Alexei. In het begin mag ze hem niet omdat hij heel veel herrie maakt (vind ze) maar hij is van geen kwaad bewust en speelt alleen maar piano, Ze leren elkaar steeds beter kennen en ze overwint steeds meer haar angsten en komt steeds vaker buiten. Ze wordt weer helemaal de oude Marisa. Lukt haar dit vol te houden of krijgt ze een terug val?
Het personage Marisa is heel fijn uitgewerkt, je leeft ontzettend met haar mee en je wilt haar helpen en steunen. Polly en Huckle en meerdere andere personages die je al leerde kennen in de vorige delen komen er in voor en dat voelde heel vertrouwd. In de eerste 3 delen las je voornamelijk over Polly en Huckle (en Neil) en in dit deel gaat het voornamelijk over Marisa.
Het plot is heel fijn, goed diepgaand verhaal. Niet zo'n oppervlakkige feelgood maar een feelgood met een extra laagje. Over Marisa haar agorafobie. Het is mooi om te lezen hoe ze groeit en er mee om gaat.
Het is ook heel realistisch. Soms heb je wel eens met een boek dat je denkt, dit kan niet. Maar dat had ik nu helemaal niet.
Je zit meteen weer helemaal in het verhaal, er komen een aantal anekdotes voorbij en alles kwam weer naar boven want het was al eventjes geleden dat ik de vorige 3 delen las. De tweeling van Polly is zo lief ♥
De schrijfstijl las ook weer heel vlot en fijn zoals ik ook had met de vorige delen. Ook de delen met Alexei met zijn gebrekkig Engels. Soms moest ik daar echt om lachen. Goed gedaan door de schrijfster.
Het boek leest ook heel gemakkelijk door de kortere hoofdstukken. Daar houd ik altijd wel van.
Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat dit deel er nog zou komen. Jenny Colgan heeft ons goed verrast ermee. Het was weer heel fijn om terug te keren naar Mount Polbearne en je weer te wanen in dit prachtige dorpje. En natuurlijk Neil.
Bedankt LSAmsterdam voor dit recensie exemplaar
