Fantasy boeken zijn prachtig qua uiterlijk, vooral de limited editions en daarvoor heb ik ook eigenlijk de meeste gekocht. Maar zijn fantasy boeken eigenlijk wel wat voor mij? Daar probeerde ik achter te komen met het eerste deel uit de Fearie serie van Holly Black genaamd Water,
Omslag tekst;
Als klein meisje had Kaye drie Faerievrienden van wie ze dacht dat ze denkbeeldig waren. Als ze jaren later een zwaargewonde Faerie aantreft en zijn leven redt, realiseert ze zich dat de fantasiewereld uit haar jeugd maar al te echt is – en gevaarlijker dan ze ooit had kunnen vermoeden. Tegen wil en dank raakt Kaye verstrikt in een eeuwenoude machtsstrijd tussen twee rivaliserende Faerierijken. Voor hen is ze slechts een pion in een strijd die haar dood zou kunnen worden. Kaye is echter niet van plan zich zomaar gewonnen te geven, en roept de hulp in van een mythisch waterwezen. Maar in het land van de Faeries heeft alles een prijs.
Water gaat over Kaye, Kaye is altijd een beetje anders geweest dan de rest van haar vriendinnen en vooral haar beste vriendin Janet vind Kaye maar wat raar met haar 'denkbeeldige' vrienden. Op een dag red ze Roiben en sindsdien verandert haar leven meer in een fearieleven. Haar vroegere fearievrienden komen Kaye ook weer opzoeken en ze raakt verstrikt in een gevaarlijk wereldje. Kaye gaat samen met haar vriend Corne (die ze in vertrouwen neemt over wie ze zelf blijkt te zijn) op onderzoek en ontdekt en ontmoet vele nieuwe faeries en andere wezens. Kaye geeft zich niet zomaar gewonnen als ze haar willen doden en doet er alles aan om dapper te blijven.
De hoofdpersonage Kaye was goed beschreven en goed te volgen. Ook de kleinere personages zijn goed, je leeft met ze mee en je weet goed wie ze zijn.
Het plot was voor mij origineel nog omdat dit mijn eerste fantasy boek is dus daar kan ik niet veel nog over kwijt tot dat ik meer fantasy boeken heb gelezen.
De schrijfstijl leest vlot maar er zitten soms wel wat moeilijk woorden in en dat waren nog niet eens de fantasy woorden. Dat vond ik wat minder vlot maar de letters zijn lekker groot dus je komt zo door het boek heen (buiten de moeilijke woorden om). Ook lijkt het in een sneltreinvaart te gaan, soms lijkt het of ik informatie mis.
Of het verhaal mij te pakken had, ja en nee. Ik weet nog steeds niet zo goed of een fantasy boek wat voor mij is, ik blijf het elke keer vergelijken met een feelgood of roman wat ik normaal altijd lees dus had in het begin echt even nodig om te schakelen dat niet de echte wereld is maar een fantasy. Maar het plot was goed, hier en daar ook wat komisch en romantisch.
Doordat ik sommige fearie woorden niet goed begreep en de vele namen van de fearies was het soms wat onduidelijk wie nou de koningin was of de zus van Roiben bijvoorbeeld. Maar ik las op internet dat dit boek duidelijker was als je eerst de serie Elfhame had gelezen.
Het einde is iet wat abrupt en komt Roiben in de laatste paar zinnen er weer in voor maar ik ben wel benieuwd hoe het nou verder gaat met Kaye en Roiben, dat is voor mij nog wat onduidelijk gebleven.
Overal een boek wat ik snel uit had door de grote letters en vlotte schrijfstijl, tot dat je op de moeilijke woorden kwam dus het had nog veel vlotter kunnen gaan. Voor mij een nieuw en origineel verhaal maar niet 1 van de beste boeken , soms lijk je wat te missen in het verhaal.
Hopelijk is Bloed beter en/of het 3e deel wat in September uitkomt van deze serie.
