De auteur Jackie van Laren kwam ik mee in contact door diverse berichten op facebook waarbij ik haar boeken bij vele in de kasten zag staan. Ik ontdek de laatste maanden steeds meer Nederlandse auteurs dus dat is helemaal top om van eigen bodem te lezen.
Ik heb alle boeken van Jackie van Laren in mijn kast staan maar helaas nog geen één gelezen. Toen 15 Februari haar nieuwste boek uit kwam vond ik dat een mooie rede om kennis te maken met de schrijfstijl van Jackie van Laren.
Kijken jullie mee naar mijn recensie?
Omslag tekst:
Als Madelon, studente culturele antropologie, afreist naar het miljonairsstaatje Montferrat aan de Middellandse Zee, verwacht ze niet méér van het tripje dan een zonnig weekend en wat nuttig materiaal voor haar afstudeeronderzoek. Haar well connected oom heeft een interview voor haar geregeld met de steenrijke Jack, die een hoge functie bekleedt in de regering van Montferrat. Als het goed is beantwoordt hij aan het profiel van de stereotiepe mediterrane player, het onderwerp van haar onderzoek.
Dat blijkt niet te kloppen: hij mag dan bijna onwerkelijk knap zijn, Jack is juist nogal gesloten en geheimzinnig. Maar hij wil haar wel introduceren bij sjeik Quasim, een kennis van hem die het begrip ‘player’ uitgevonden zou kunnen hebben. Voor Madelon het weet dineert ze op Quasims chique jacht, logeert ze in Jacks privévuurtoren, wordt ze in een dure bolide rondgereden en is ze eregast op het jaarlijkse exclusieve gala – alles voor de wetenschap natuurlijk. Lukt het haar om weerstand te bieden aan de geoefende charmes van haar onderzoeksobjecten?
Het verhaal gaat over Madelon die naar het miljonairsstaatje Montferrat afreist voor haar afstudeer onderzoek. Ze doet namelijk onderzoek naar een stereotype mediterrane player. Zo komt ze via haar oom in aanraking met Jack maar hij blijkt niet zo’n stereotype player te zijn. Jack laat haar kennis maken met Quasim, een sjeik. Hij staat meer bekend om een player te zijn en heeft het woord zo goed als uitgevonden.
Madelon is onderste boven van beide mannen, beide zijn zo lief voor haar.
Ze wordt even later door Quasim uitgenodigd voor het jaarlijkse gereorganiseerde bal (georganiseerd door Jack). Ze vind het maar niks zo’n bal maar ze gaat er toch heen. Daar gebeurd iets met Madelon waardoor Jack en Madelon dichter bij elkaar komen. Maar na het bal gaat ze meer naar het schip van Quasim.
Voor wil zal Madelon kiezen? Quasim of Jack?
Voor mij was dit het eerste boek van Jackie van Laren en het viel mij meteen op dat ze een erg fijne schrijfstijl heeft. Het leest heel makkelijk en vlot. Dit boek is ook grappig geschreven, er komen soms van die grappige opmerkingen voorbij. Dat vond ik echt een leuke bijkomstigheid, je wordt gewoon vrolijk van het boek.
Ook qua cover, daar wordt je ook vrolijk van dus die past er helemaal bij. Mooi gemaakt.
Het plot was origineel, een verhaal over een vrouw en 2 prinsen heb ik volgens mij nog niet eerder voorbij zien komen in een feelgood. Een tikje voorspelbaar maar er kwamen genoeg twisten waardoor je verder wilt lezen. Je wilt weten hoe de dagen van Madelon gaan in Montferrat, het bal en of ze voor Quasim , Jack of wellicht niemand kiest?
De karakters zijn goed uitgeschreven, je leeft met Madelon mee en over Jack kom je ook veel te weten. Ik ben stiekem een beetje verliefd geworden op Jack. Hoe verzorgend hij overkomt.
Jack blijkt iemand anders te zijn dan hoe hij zich voordoet aan Madelon en dat snap ik wel waarom hij dat doet.
Madelon is echt een top vrouw, hoe zij de dingen zegt en durft, echt super. Maar ook haar gedachten zijn gewoon te leuk.
Nog een kleine bijkomstigheid, elk hoofdstuk heeft een titel, dat heb ik nog niet eerder gehad met een boek.
Dit boek past perfect in het genre feelgood, het geeft je een heerlijk gevoel, vooral toen ik het boek bijna uit had.
Het meeste deel van het boek speelt zich af in een vrij kort termijn, ik was al over de helft en toen waren er pas een paar dagen verder. De begin dagen van Madelon op Montferrat zijn goed uitgebreid beschreven. Daarna gaan de weken wat sneller en opeens kwam het einde.
Quote; if you can’t be with the one you love, love the one you’re with
Ik vond het een mooie feelgood, lekker luchtig en vlot geschreven. Je leeft met Madelon mee en ik sloot het boek dicht met een goed gevoel want het einde is waarop je als lezer hoopt, ik tenminste wel.
